BUDMA 2017 POZNAŃ

14 lutego, 2017

| BUDMA 2017 POZNAŃ

W tym roku postanowiliśmy odwiedzić Międzynarodowe Targi Budownictwa i Architektury BUDMA. Nasz udział ograniczył się tylko do dwóch, jednak bardzo owocnych dni. Najbardziej zależało nam na prelekcjach gości specjalnych oraz X-tym Dniu Urbanisty. Nie jesteśmy w stanie zrelacjonować wszystkiego, ale nakreślimy Wam sylwetki architektów i urbanistów oraz poruszane przez nich wątki, które zapadły nam w pamięci.

| 

| Bulanda, Mucha architekci 

Architekci zwrócili naszą uwagę nie tylko na swoją twórczość pracy zawodowej, ale także podjętą tematyką dotyczącą opracowywania konkursów architektonicznych. Uważają bowiem, że konkursy są ważne dla rozwoju pracy architekta i pomimo tego, że 1 wygrana przytrafia się na 10 zrobionych prac konkursowych, to i tak warto w nich uczestniczyć. W końcu zostawiamy po sobie dorobek przyszłym pokoleniom. Jednak opracowywanie konkursów stało się coraz bardziej czasochłonne i wymaga dużego poświęcenia całego zespołu. Dlaczego? Idea projektu została wyparta kanonem wyidealizowanych wizualizacji i sztywnych ram regulaminu danego konkursu. Nowe techniki opracowywania projektu w pewnym sensie zamykają architektom oczy na przedstawienie idei, makiety oraz szybkich szkiców. Prawda jest taka, że dużo zależy od tego w jakich konkursach bierzemy udział. W przypadku gdy przewodniczącym komisji konkursowej jest burmistrz miasta i sekretarka to nie ma co się dziwić, że chcą oni ujrzeć wszystko w kolorze na perfekcyjnej wizualizacji. To kwestia warta przemyślenia. Ucieszyła nas opinia Pana architekta Andrzeja Bulanda, że zawód architekta krajobrazu jest potrzebny. Na zadane pytanie podczas dyskusji po prelekcji usłyszeliśmy, że często zdarza się tak, że architekci pracujący w Polsce nie są w stanie zatrudnić architekta krajobrazu ze względu na dodatkowe koszty i to najzwyczajniej im się nie opłaca. Może to jeszcze kwestia kilku lat, aby dogonić spostrzeżenia naszych zachodnich sąsiadów 🙂

|

| Stanisław Niemczyk

Społecznik. W tym jednym słowie możemy opisać postać Pana Niemczyka. Jako architekt jest bardzo mocno zaangażowany w życie konkretnej społeczności, dla której opracowuje projekt kościoła. Architektura sakralna i wspólnota budowania to dla niego jedność, a warunkiem koniecznym rozpoczęcia każdej budowy jest nawiązanie kontaktu z drugim człowiekiem. Architekt uważa, że przedstawienie prawdy i wątków problematycznych wynikających z realizacji danego przedsięwzięcia pokaże, czy budowa się rozpocznie. Ludzie muszą być świadomi i gotowi, że czeka przed nimi ogromny problem i poświęcenie, które nie będzie dodatkowym źródłem wynagrodzenia. Z własnej woli musi pojawić się w nich chęć niesienia pomocy. W przeciwnym razie budowa nie ma sensu. „Jak wystąpimy jako parafia o unijne środki, to ja z budowy schodzę, bo to znaczy, że kościół jest niepotrzebny. Unia podtrzymuje jedynie życie obiektów zabytkowych. Dla mnie kościół nie jest muzeum, nie jest zabytkiem. Jeżeli nie ma żywego kościoła to nie budujemy, nie ma dla kogo” (Stanisław Niemczyk).

|

| X Dzień Urbanisty pod hasłem „Rewitalizacja – wyzwania i dylematy”

W tym roku zaproszeni specjaliści przedstawili problematykę rewitalizacji zarówno od strony teoretycznej jak i praktycznej. Czym jest rewitalizacja? W największym skrócie to proces wyprowadzania obszarów zdegradowanych ze stanu kryzysowego. Wieloaspektowa tematyka konferencji uczyniła z niej ucztę dla architektów i urbanistów. Wszystkie prezentacje były ciekawe i wzajemnie się uzupełniały. Po wysłuchaniu prelegentów wyłowiliśmy z sieci informacji te, które z pewnością pozwolą prawidłowo przeprowadzić proces rewitalizacji.

INTEGRACJA. Wypracowanie wspólnego dialogu pomiędzy instytucją urzędu, projektantami i lokalną społecznością, która musi być traktowana jako partner, ponieważ to ona będzie na miejscu w momencie realizacji programu (Łukasz Pancewicz, Politechnika Gdańska).

PROCES PARTYCYPACYJNY. Partycypacja społeczna to nie tylko konsultacje społeczne. Istnieje wiele różnych form, które mogą angażować mieszkańców w proces podejmowania decyzji np. mobilne punkty konsultacyjne, spacery badawcze, mapy sentymentalne, czy wizyty na podwórkach (Jarosław Ogrodowski, Instytut Rozwoju Miast).

RZECZYWISTY OBRAZ OBSZARU. Zbiór wszystkich danych z konkretnego terenu w oparciu o różnorodne działania społeczne (analogiczne do punktu 2) i ich wnikliwa interpretacja, aby pokazać rzeczywisty obraz danego obszaru i potrzeby beneficjentów (Agnieszka Jurdecka, Laboratorium Innowacji Społecznych).

Dla bardziej dociekliwych zapraszamy do zapoznania się z materiałami z konferencji, które są dostępne na stronie internetowej Towarzystwa Urbanistów Polskich -> MATERIAŁY Z KONFERENCJI